en de herontdekking van ons ‘mens-zijn’
In de huidige tijd is het kostbaarste wat we hebben, ons ‘mens-zijn’, onder druk komen te staan. Het lijkt wel of we collectief vervreemd zijn geraakt van ons diepere gevoel en ons innerlijk weten. Te midden van een stortvloed aan maatregelen en verklaringen over ‘hoe het is en hoe het zit’, zijn we onopgemerkt in een ‘gedachten-realiteit’ gaan leven.
Zo is ons ‘werkelijk Zijn’,
de diepere lagen van onze identiteit,
die delen van onszelf die zich niet in woorden laten vangen,
uit het zicht geraakt.
De positieve kant van de huidige ontwikkeling is, dat de mens het meest wezenlijke van zichzelf, vanuit een nieuw licht en in een nieuwe taal kan gaan herontdekken. Verrassend genoeg, kan de nieuwe taal geleverd worden door oprechte wetenschap. Daarvoor is wel nodig dat wetenschap de consequenties van haar eigen bevindingen aanvaardt en daar ook gevolg aan geeft. Dit leidt tot wetenschap in de zin van bewust ‘weten-scheppen’ vanuit ons ‘mens-zijn’. Alleen zo kan wetenschap dienstbaar zijn aan de mensheid.
Aan deze metamorfose wil ik bijdragen.